Jeśli jesteś osobą, która doświadczyła niepożądanego zachowania o charakterze seksualnym i nie wiesz, czy można je zdefiniować jako molestowanie seksualne lub chcesz pomóc przyjaciółce, znajomej, znajomemu w takiej sytuacji bądź po prostu wiedzieć, o co chodzi – zapoznaj się z poniższymi informacjami.
W 2017 roku CNN przedstawiło globalny raport, dotyczący problemu molestowania seksualnego, dotyczącego około 35 procent kobiet na całym świecie. Z raportu wynika m. in., że 84 procent przedstawicielek płci żeńskiej w Brazylii doświadczyło molestowania… ze strony policji. 84 procent pań w Bangladeszu usłyszało obraźliwe komentarze z podtekstem seksualnym miejscu publicznym, 71 procent mieszkanek Etiopii i 50 procent kobiet w Tanzanii doświadczyło przemocy domowej ze strony swojego męża, a 52 procent mieszkanek Danii, 46 procent Finek i 47 procent Szwedek oraz 19 procent Polek doznało przemocy fizycznej i tej na tle seksualnym (dane Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej). Natomiast informacje zawarte w Raporcie Fundacji na Rzecz Równości i Emancypacji Ster z 2018 roku mówią o tym, że aż 87 procent Polek doznało molestowania seksualnego. Nie jest więc ono rzadkością – co robić, gdy już do niego dojdzie i jak zdefiniować samo molestowanie?
Czym jest molestowanie seksualne?
Molestowanie to KAŻDE niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym bądź też takie, które odnosi się do płci lub tożsamości seksualnej danej osoby, a jego celem lub skutkiem jest naruszenie jej godności oraz stworzenie wokół niej wrogiej, zastraszającej atmosfery. Na molestowanie mogą się składać zarówno fizyczne, jak i werbalne i pozawerbalne elementy. Molestowanie nie jest jednak gwałtem, ponieważ w jego przypadku nie dochodzi do obcowania płciowego.
Dana osoba cię molestuje, jeżeli:
– dotyka cię wbrew twojej woli lub nawiązuje inny niechciany kontakt fizyczny (np. szef klepiący pracownicę w pupę);
– molestowanie to również obraźliwe pytania, insynuacje, komentarze dotyczące seksualności danej osoby (np. zaczepienie przechodzącej ulicą kobiety przez obcych mężczyzn lub komentarze chłopców z klasy wobec innego chłopca, wyśmiewające jego homoseksualność), a także „żarty” dotyczące seksualności danej osoby czy kierowanie wobec niej gestów, mających przypominać ruchy wykonywane podczas seksu;
– publikowanie, rozpowszechnienie, kopiowanie treści pornograficznych z udziałem danej osoby (prawdziwych bądź będących fotomontażem);
– za molestowanie seksualne uważa się również grożenie danej osobie, że ujawni się jej orientację psychoseksualną bądź już samo dokonanie za nią, wbrew jej woli lub bez jej wiedzy coming out-u oraz zwracanie się niewłaściwym zaimkiem lub imieniem do osoby transpłciowej.
Czy molestowanie seksualne można zgłosić do sądu?
Molestowanie seksualne nie jest zdefiniowane ani w prawie karnym, ani w prawie wykroczeń, jednak jego pojedyncze elementy – tak. Karalne (według kodeksu karnego) mogą być groźby, znęcanie się fizyczne lub psychiczne, uporczywe nękanie. Molestowanie seksualne może też nosić w niektórych przypadkach znamiona czynu zabronionego. Zgodnie z prawem wykroczeń, karalne są natomiast czyny godzące w obyczajność publiczną, które mogą mieć charakter seksualny.
Molestowanie seksualne definiuje za to kodeks pracy, według którego pod tę definicję podlega każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym lub to odnoszące się do płci pracownika, którego przyświecającym celem bądź skutkiem jest poniżenie, upokorzenie lub naruszenie godności pracownika.
Gdzie zgłosić się po pomoc?
Jeśli doznałaś bądź doznałeś molestowania seksualnego pamiętaj, że masz prawo żądać ukarania sprawcy, także po to, by nie skrzywdził już innych osób. W Polsce możesz szukać pomocy w Centrum Praw Kobiet (tel.: 22 621 35 37), gdzie otrzymasz bezpłatne porady prawne i psychologiczne, a także uzyskasz wsparcie w kontaktach z policją, prokuraturą i sądami. Jeśli trudno jest ci poradzić sobie emocjonalnie z doznanym molestowaniem, skontaktuj się z Centrum wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego (tel.: 800 70 2222), zadzwoń na Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym (116 123) bądź na Policyjny Telefon Zaufania (800 12 02 26). Nie bój się również skorzystać z pomocy wybranego psychologa czy psychoterapeuty. Te osoby są właśnie po to, by pomóc.
filmu z dziećmi.
